Positief denken, bullshit of niet?

Ik ben mensen tegen gekomen die overal positief op reageerden. Verlaten door je man waar je 20 jaar mee samen was? Nou, positief denken hoor, gewoon doorgaan! Gepest op school vroeger en door klasgenoten in elkaar geslagen? Wat geweest is, is geweest. Gewoon positief blijven over het hier en nu.

Het lijkt heel moedig en in zekere zin is dat ook zo. En het kan nog een tijdje werken ook!

Maar waarom zou je jouw echte en pure emoties ontkennen?

Want wat doe je met je pijn en je kwetsbaarheid? Als je dat weg stopt, wat gebeurt er dan? Ben je zwak als je je verdriet aangaat, of ben je misschien juist nog moediger?

En nee, je hoeft niet alle ellende en oude verhalen weer ‘op te rakelen’, daar gaat het niet om. Het gaat erom wat je in het hier en nu met je mee draagt.

Het gaat erom wat ‘echt’ is.

Ik heb zelf jarenlang een masker op gehad.

Ik stond helemaal stijf van de spanning, maar kaken op elkaar en glimlachen, het ging altijd goed met me.

Nu heb ik geleerd om te voelen wat echt is. Daardoor is er veel meer ruimte ontstaan om volledig aanwezig te zijn. Het is voor mij een bevrijding geweest om alles te mogen voelen van mezelf, ook al voelt dat soms niet prettig, het is wel authentiek. Het is pure levenskracht!

En natuurlijk ga ik niet over alles lopen miepen, ik denk ook weleens: ‘kom op, even geen gezeik en doorgaan’ als dat nodig is. Ik hoef niet in oude verhalen en overtuigingen te blijven hangen.

Maar als ik me echt kwetsbaar voel of oprecht boos, dan mag dat er ook gewoon zijn. Ook als het met mijn eigen gevoeligheid te maken heeft. Ik hoef namelijk niet perfect te zijn.

Ik ervaar het als eerlijk en authentiek zijn naar mezelf en van daar uit ook zoveel mogelijk naar de buitenwereld. (dat probeer ik dan, de buitenwereld is soms weer een ander verhaal)

Daarom zeg ik ook “Liefdevolle aandacht voor jezelf is belangrijker dan positief denken.

Er is één manier van positief denken die ik je wel aanraad, bullshit of niet ????

En dat is een manier waarbij je niet over je eigen emoties heen walst, maar waar je jezelf vriendelijk en ondersteunend toespreekt. En die gaat over wie jij bent.

Dus niet: ‘het gaat altijd goed met me’, maar “ik ben goed zoals ik ben’.

Merk je het verschil? ????