Waarom is voelen zo belangrijk? Het lijkt zoveel handiger om ‘gedoe’ niet te hoeven voelen en gewoon door te gaan met wat je moet doen. Geen verstand op nul, maar gevoel op nul.
Want stel je voor dat als je echt gaat voelen, dan moet je ook gevoelens toelaten, zoals verdriet, frustratie, boosheid en misschien zelfs wel liefde. Logisch dat je een muur in jezelf op werpt.
Laatst kwam er een man in mijn praktijk, hij piekerde veel over zijn werk, zijn schouders zaten vast, hij was moe, bleek en altijd verkouden. (de arts kon niets vinden en zei dat hij gas terug moest nemen) Ook kon hij niet meer zo van dingen genieten als vroeger. En als hij dan even op de bank zat, dan werd hij onrustig.
Hij vertelde dat hij altijd afleiding zocht in dingen die hij nog moest doen, zijn hoofd was altijd een paar stappen verder dan zijn lichaam.
“Dus je bent bij jezelf weg gegaan”… tja zo had hij het nooit bekeken, maar dat was eigenlijk wel waar.
Maar ja, gewoon met je aandacht in je lichaam zijn in het moment, dat lijkt verdacht veel op ‘voelen’. En precies dat heeft hij altijd vermeden, daar had hij een enorme weerstand tegen. Heel veel mensen hebben een weerstand tegen ‘voelen’ en heel vaak gaat dat ook onbewust. Ik heb dat vroeger zelf ook gehad. Ik interpreteerde verdriet als zwakte en binnen een halve seconde ging vanzelf die knop om en weg was het verdriet. Geen verstand op nul, maar gevoel op nul.
Maar alle emoties zijn het waard om gevoeld te worden. Waarom? Omdat het pure levenskracht is. Niet alles hoeft persé fijn te voelen, maar het is wel van jou.
De weerstand tegen voelen veroorzaakt het echte lijden. Dit heeft zelfs een effect op je immuunsysteem. Doordat je dingen in jezelf bewust of onbewust onderdrukt, snij je je af van een essentieel deel van jezelf. Je piekert veel en leeft in je hoofd en daarom leef je eigenlijk maar half. Een gevolg is dat je je lichaam onder spanning zet met alle gevolgen van dien. En nog een gevolg is dat het ook lastig is om ook maar ergens van te genieten.
Door te voelen, daadwerkelijk te voelen wat er is, gaat je levenskracht weer stromen. Keer op keer ben ik er getuige van geweest dat emoties weer rustig worden als je met je aandacht in jezelf blijft. En dan is het ook mogelijk om je verlangen te gaan voelen. Echt te gaan leven in plaats van te overleven. Om volledig te gaan leven met alles wat je voelt en ervaart. Te genieten en te ontdekken wat je echt wilt.
Geef een reactie